-
1 content
1. [kən'tɛnt] vt 2. ['kɔntɛnt] nzawartość f; ( of book etc) treść fto content o.s. with sth/with doing sth — zadowalać się (zadowolić się perf) czymś/(z)robieniem czegoś
- contents* * *I 1. [kən'tent] adjective(satisfied; quietly happy: He doesn't want more money - he's content with what he has.) zadowolony2. noun(the state of being satisfied or quietly happy: You're on holiday - you can lie in the sun to your heart's content.) zadowolenie3. verb(to satisfy: As the TV's broken, you'll have to content yourself with listening to the radio.) zadawalać- contentedly
- contentment II ['kontent] noun1) (the subject matter (of a book, speech etc): the content of his speech.) zawartość2) (the amount of something contained: Oranges have a high vitamin C content.) zawartość•- contents -
2 удовлетворять
глаг.• dogadzać• nasycać• nasycić• satysfakcjonować• spełniać• spełnić• stłumić• ugaszać• upewniać• usatysfakcjonować• zadowalać• zadowolić• zadośćuczynić• zaspakajać• zaspokajać• zaspokoić* * *dostosowywać się do, ( первые потребности) opędzać, zadowalać, zaspokajać -
3 please
[pliːz] 1. excl 2. vt 3. vito be eager/anxious to please — bardzo się starać
yes, please — tak, poproszę
could I speak to Sue, please? — czy mógłbym rozmawiać z Sue?, czy mogę prosić Sue?
please miss, … — ( to teacher) proszę pani, …
he's difficult/impossible to please — trudno/nie sposób mu dogodzić
do as you please — rób, jak uważasz
my bill, please — poproszę o rachunek
please don't cry! — proszę, nie płacz!
please yourself! ( inf) — rób, jak chcesz! (inf)
* * *[pli:z] 1. verb1) (to do what is wanted by (a person); to give pleasure or satisfaction to: You can't please everyone all the time; It pleases me to read poetry.) zadowalać, sprawiać radość2) (to choose, want, like: He does as he pleases.) chcieć2. adverb(a word added to an order or request in order to be polite: Please open the window; Close the door, please; Will you please come with me?) proszę- pleased- pleasing
- pleasingly
- if you please
- please yourself -
4 satisfy
['sætɪsfaɪ]vtperson zadowalać (zadowolić perf); needs, demand zaspokajać (zaspokoić perf); conditions spełniać (spełnić perf)to satisfy sb that … — przekonać ( perf) kogoś, że…
to satisfy o.s. that … — upewniać się (upewnić się perf), że…
* * *1) (to give (a person) enough of what is wanted or needed to take away hunger, curiosity etc: The apple didn't satisfy my hunger; I told him enough to satisfy his curiosity.) zadawalać, zaspakajać2) (to please: She is very difficult to satisfy.) zadowolić•- satisfactory
- satisfactorily
- satisfied
- satisfying -
5 выполнять
глаг.• czynić• dogadzać• dokonywać• egzekwować• grać• kończyć• osiągać• realizować• robić• roznieść• satysfakcjonować• skończyć• spełniać• spełnić• spieniężać• spieniężyć• stosować• upewniać• urzeczywistniać• usatysfakcjonować• wykonać• wykonywać• wypełniać• zadowalać• zadowolić• zaspokajać• zaspokoić• zastosować• zrealizować• zrobić* * *egzekwować, odstawiać, pełnić, spełniać, wykonywać, ( wykonywać) wypełniać -
6 исполнять
глаг.• czynić• dogadzać• dokonywać• działać• egzekwować• grać• nabiegać• nadziać• nadąć• najść• nalać• napawać• napchać• napełniać• napełnić• napuszczać• nasycić• nawieźć• obsadzić• obsiadać• osiągać• pełnić• plombować• przepajać• realizować• robić• roznieść• satysfakcjonować• skończyć• spełniać• spełnić• stanowić• sycić• szpachlować• upewniać• usatysfakcjonować• uzupełnić• wezbrać• wykonać• wykonywać• wypchać• wypełniać• wypełnić• zadowalać• zadowolić• zalegać• zalęgać• zapchać• zapełniać• zapełnić• zaspokajać• zaspokoić• zrealizować• zrobić* * *dostosowywać się do, egzekwować, odgrywać, odstawiać прост., pełnić, spełniać, sprawować, wykonywać, wypełniać -
7 угождать
глаг.• dogadzać• nadskakiwać• satysfakcjonować• zadowalać• zadowolić• zadośćuczynić• zaspokajać• zaspokoić* * *dogadzać, (кому-л., на кого-л.) schlebiać -
8 утолять
глаг.• dogadzać• osłabiać• satysfakcjonować• spełniać• spełnić• stłumić• ugaszać• ukoić• upewniać• usatysfakcjonować• uspokajać• uspokoić• uśmierzać• uśmierzyć• zadowalać• zadowolić• zaspokajać• zaspokoić• złagodzić• łagodzić* * * -
9 gratify
['grætɪfaɪ]vt -
10 ублажать
глаг.• dogadzać• satysfakcjonować• zadowalać• zadowolić• zadośćuczynić• zaspokajać• zaspokoić -
11 удовлетворить
глаг.• dogadzać• satysfakcjonować• spełniać• spełnić• ukontentować• upewniać• usatysfakcjonować• zadowalać• zadowolić• zadośćuczynić• zaspokajać• zaspokoić -
12 gandyrmak
dogadzać; gasić; napełniać; osłabiać; pełnić; plombować; przekonywać; satysfakcjonować; spełniać; usatysfakcjonować; wypełniać; zadowalać; zadowolić; zaspokajać -
13 kanagatlandyrmak
dogadzać; przekonywać; satysfakcjonować; spełniać; usatysfakcjonować; zadowalać; zadowolić; zaspokajać -
14 ýaranmak
dogadzać; odpowiadać; satysfakcjonować; zadośćuczynić; zadowalać; zadowolić; zaspokajać; zaspokoić -
15 دلپذيركردن
dogadzać; odpowiadać; satysfakcjonować; zadośćuczynić; zadowalać; zadowolić; zaspokajać; zaspokoićDictionary Farsi-Polish ( واژه نامه فارسی لهستانی) > دلپذيركردن
-
16 لطفا
dogadzać; odpowiadać; satysfakcjonować; zadośćuczynić; zadowalać; zadowolić; zaspokajać; zaspokoić -
17 do
[duː] 1. pt did, pp done, aux vbhe didn't seem to care — wydawało się, że go to nie obchodzi
2) ( to form questions)3) ( for emphasis) istotnie, rzeczywiścieshe does seem rather late — istotnie, wydaje się, że się spóźnia
oh do shut up! — och, zamknij się wreszcie! (inf)
4) ( in polite expressions) (bardzo) proszędo sit down/help yourself — (bardzo) proszę usiąść/poczęstować się
do you agree? — yes, I do/no, I don't — zgadzasz się? — tak/nie
who made this mess? — I did — kto tak nabałaganił — ja
6) ( in question tags) prawdayou like him, don't you? — lubisz go, prawda?
2. vtI don't know him, do I? — przecież go nie znam
what do you do (for a living)? — czym się Pan/Pani zajmuje?
we're doing "Othello" at school — ( studying) przerabiamy w szkole "Otella"; ( performing) gramy w szkole "Otella"
2) (AUT etc) ( of distance)3. viwe've done 200 km already — zrobiliśmy już 200 km; ( of speed)
1) (act, behave) robić (zrobić perf)do as I tell you — rób, jak ci każę
you did well to come so quickly — dobrze zrobiłeś, że tak szybko przyszedłeś
2) ( get on) radzić sobiehe's doing well/badly at school — dobrze/źle sobie radzi w szkole
how do you do? — miło mi Pana/Panią poznać
4) ( be sufficient) starczać (starczyć perf), wystarczać (wystarczyć perf)that'll do — ( is sufficient) (to) wystarczy
that'll do! — ( in annoyance) starczy już!
4. n ( inf)to make do with — zadowalać się (zadowolić się perf) +instr
impreza f (inf)* * *[du:] 1. 3rd person singular present tense - does; verb1) (used with a more important verb in questions and negative statements: Do you smoke?)2) (used with a more important verb for emphasis; ; [ðo sit down])3) (used to avoid repeating a verb which comes immediately before: I thought she wouldn't come, but she did.)4) (used with a more important verb after seldom, rarely and little: Little did he know what was in store for him.)5) (to carry out or perform: What shall I do?; That was a terrible thing to do.) robić6) (to manage to finish or complete: When you've done that, you can start on this; We did a hundred kilometres in an hour.) skończyć, przebyć7) (to perform an activity concerning something: to do the washing; to do the garden / the windows.) robić8) (to be enough or suitable for a purpose: Will this piece of fish do two of us?; That'll do nicely; Do you want me to look for a blue one or will a pink one do?; Will next Saturday do for our next meeting?) wystarczyć, odpowiadać9) (to work at or study: She's doing sums; He's at university doing science.) pracować, uczyć się, robić10) (to manage or prosper: How's your wife doing?; My son is doing well at school.) prosperować11) (to put in order or arrange: She's doing her hair.) układać, robić12) (to act or behave: Why don't you do as we do?) zachowywać się13) (to give or show: The whole town gathered to do him honour.) oddać (cześć)14) (to cause: What damage did the storm do?; It won't do him any harm.) powodować15) (to see everything and visit everything in: They tried to do London in four days.) zwiedzać2. noun(an affair or a festivity, especially a party: The school is having a do for Christmas.) zabawa, impreza- doer- doings
- done
- do-it-yourself
- to-do
- I
- he could be doing with / could do with
- do away with
- do for
- done for
- done in
- do out
- do out of
- do's and don'ts
- do without
- to do with
- what are you doing with -
18 make
[meɪk] 1. pt, pp made, vtobject, mistake, remark robić (zrobić perf); clothes szyć (uszyć perf); cake piec (upiec perf); noise robić, narobić ( perf) +gen; speech wygłaszać (wygłosić perf); goods produkować (wyprodukować perf), wytwarzać; money zarabiać (zarobić perf); ( cause to be)2. nto make sb do sth — zmuszać (zmusić perf) kogoś do (z)robienia czegoś; ( equal)
marka fto make the bed — słać (posłać perf) łóżko
to make a fool of sb — ośmieszać (ośmieszyć perf) kogoś
to make a profit — osiągać (osiągnąć perf) zysk, zarabiać (zarobić perf)
to make a loss — business przynosić (przynieść perf) straty; company ponosić (ponieść perf) straty
he made it — ( arrived) dotarł na miejsce; ( arrived in time) zdążył; ( succeeded) udało mu się
3. vtto make good —
threat, promise spełniać (spełnić perf); damage naprawiać (naprawić perf); loss nadrabiać (nadrobić perf)he has made good — powiodło mu się, odniósł sukces
to make do with — zadowalać się (zadowolić się perf) +instr
Phrasal Verbs:- make for- make off- make out- make up* * *[meik] 1. past tense, past participle - made; verb1) (to create, form or produce: God made the Earth; She makes all her own clothes; He made it out of paper; to make a muddle/mess of the job; to make lunch/coffee; We made an arrangement/agreement/deal/bargain.) tworzyć, robić2) (to compel, force or cause (a person or thing to do something): They made her do it; He made me laugh.) zmusić, spowodować, skłonić do3) (to cause to be: I made it clear; You've made me very unhappy.) uczynić4) (to gain or earn: He makes $100 a week; to make a profit.) zarabiać, uzyskiwać5) ((of numbers etc) to add up to; to amount to: 2 and 2 make(s) 4.) być, wynosić6) (to become, turn into, or be: He'll make an excellent teacher.) być, stać się7) (to estimate as: I make the total 483.) oceniać jako8) (to appoint, or choose, as: He was made manager.) mianować, wybierać9) (used with many nouns to give a similar meaning to that of the verb from which the noun is formed: He made several attempts (= attempted several times); They made a left turn (= turned left); He made (= offered) a suggestion/proposal; Have you any comments to make?) uczynić, robić, wykonywać2. noun(a (usually manufacturer's) brand: What make is your new car?) marka- maker- making
- make-believe
- make-over
- makeshift
- make-up
- have the makings of
- in the making
- make a/one's bed
- make believe
- make do
- make for
- make it
- make it up
- make something of something
- make of something
- make something of
- make of
- make out
- make over
- make up
- make up for
- make up one's mind
- make up to -
19 potluck
[pɔt'lʌk]nto take potluck — zadowalać się (zadowolić się perf) tym, co jest
-
20 settle for
vt fuszadowalać się (zadowolić się perf) +instr
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zadowalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zadowalaćam, zadowalaća, zadowalaćają, zadowalaćany {{/stl 8}}– zadowolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zadowalaćlę, zadowalaćli, zadowalaćwól, zadowalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać czyjeś wymagania,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadowalać się – zadowolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poprzestawać na czymś, nie wymagać więcej; czuć się zaspokojonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadowolił się nędznymi resztkami. Musiał zadowolić się ostatnim miejscem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadowolić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zadowalać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadowolić — → zadowalać … Słownik języka polskiego
zadowalać — ndk I, zadowalaćam, zadowalaćasz, zadowalaćają, zadowalaćaj, zadowalaćał, zadowalaćany zadowolić dk VIa, zadowalaćlę, zadowalaćlisz, zadowalaćwól, zadowalaćlił, zadowalaćlony «dogadzać, odpowiadać czyimś upodobaniom, zaspokajać czyjeś wymagania»… … Słownik języka polskiego
zadowolony — zadowolonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zadowolić (p. zadowalać) zadowolony w użyciu przym. «taki, który się cieszy z czegoś, jest rad z czegoś; wyrażający czyjeś zadowolenie, świadczący o czyimś zadowoleniu» Zadowolony z siebie, z… … Słownik języka polskiego